Nowa oranżeria budowana jest w miejscu, gdzie ponad 80 lat temu istniała historyczna palmiarnia z czasów wiktoriańskich. Ówczesna palmiarnia, której projekt i realizację zlecono już w 1882 roku wiedeńskiej firmie A. Mildego, była żelazna, z podziałem na drobne szyby i dachem mansardowym, pomalowana prawdopodobnie w modnym wtedy kolorze czarnym lub grafitowym. Palmiarnia już 20 lat po wybudowaniu byłą w złym stanie technicznym. W dokumencie z 12 maja 1906 roku stwierdzono, że "duże tafle szklane spadające z dachu wyrządzają znaczne szkody, raniąc i łamiąc rośliny, i przedstawiając poważne niebezpieczeństwo dla personelu ogrodniczego i publiczności zwiedzającej szklarnie". W 1913 r. uzyskanie od władz dodatkowych funduszów pozwoliło na przeprowadzenie w niezbędnego remontu palmiarni. Kolejną przebudowę obiektu, połączoną z jego podwyższeniem o 3-4 metry, wykonano w 1928 roku. Palmiarnia ostatecznie została rozebrana 31 marca 1969 roku przy pomocy saperów. Z pierwotnego obiektu pozostała w całości część murowana, parterowa, częściowo podpiwniczona, a także fundamenty wraz z cokołem stanowiącym pierwotnie podstawę żelaznej konstrukcji.

Powstała obecnie oranżeria to już efekt polskiej myśli technicznej. Architekturę zaprojektowała pracownia Koliber, nasza pracownia wykonała projekt konstrukcyjny a oranżerię wybudował Mostostal Kraków S. A.. Oranżeria ma podobne gabaryty, co palmiarnia powstała w 1882 roku. Wysokość budynku od najniższego poziomu gruntu do linii szczytowej wynosi 11,6 m, wraz z iglicą – niemal 15 m. Obiekt na parterze zaprojektowano w konstrukcji stalowej z przeszkleniami w systemie fasadowym. Zwieńczony jest szklanym dachem mansardowym. Wykonano również remont historycznego wejścia.